Prolog

Violetta

"Zawsze chciałam być szczęśliwa, cieszyć się każdą chwilą spędzoną poza domem. Uwolnić się od nadopiekuńczego ojca, który dotychczas trzymał mnie w klatce. Z dala od wszystkich ludzi. Ale kiedy dostałam się do Studia, wszystko się zmieniło. Teraz już sama nie wiem co czuję. Kocham dwóch chłopaków jednakowo. Tomas...kiedy przy mnie jest to jest źle, ale kiedy go nie ma to też jest źle. Natomiast Leon, był zawsze przy mnie, nie patrząc na moje humory. Wspierał, troszczył i opiekował się mną. Poza tym przez Tomasa ciągle tylko kłócę się z Ludmiłą i ona nigdy nie daje mi spokoju. A Leon... nie chcę go więcej ranić, zależy mi na nim. Kocham go bardzo, bardzo mocno"

Natalia (Naty)

"Ciągle tylko jestem gdzieś ciągana przez Ludmiłę. Mam już tego dosyć. Chciałam się odprężyć i pójść na miasto przejść się samotnie. Nie wiem dlaczego, ale ciągle miałam takie nawyki że musiałam się rozglądać czy przypadkiem jej gdzieś nie ma. Nie kiedy na prawdę mam jej dosyć... Ostatnio, gdy się z nią pokóciłam, wspierał mnie Maxi, którego kiedyś gnębiłam. Żałowałam tego. Gdy szłam chodnikiem do Studio zauważyłam siedzącego Maxiego na ławce. Na kolanach trzymał laptopa, a obok z prawej strony siedziała Camila, a z lewej Francesca. Od razu kiedy ich zobaczyłam miałam uśmiech na twarzy. Śmiałam się sama do siebie"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Witam wszystkich!. Założyłam nowego bloga, także opartego na serialu "Violetta". Po prostu będą się tu dziać inne rzeczy. Mam kilka rzeczy, które chciałam wam wyjaśnić. 1- Jestem fanką pary Tomas & Violetta ale nie koniecznie będą w moim opowiadaniu parą. 2- Uwielbiam parę Maxi & Naty = Naxi. 3- Chciałam się grzecznie przywitać. Witam was serdecznie, gorąco na moim nowym blogu. Piszcie komentarze ze swoją opinią, dodawajcie się do obserwatorów. ;) 

Pozdrawiam wszystkich, rozdział za niedługo.

Agnieszka.